Voor elk hersenspinsel een museum?

Gisteren met zus Karin er weer met de Rotterdampas op uit. We besloten in de Witte de Withstraat het  gelijknamig museum met de toevoeging Contemporary Art te bezoeken. Keken op het toegangsbewijsje en zagen dat we met de Rotterdampas tweemaal 7 euro uitspaarden voor dit bezoek. Mooi toch, zul je zeggen. Maar dat pakte toch wat anders uit. Vanaf het tegenoverliggende terras van NRC had ik het bijzondere gebouw al eens nieuwsgierig bekeken. Een onderdak voor moderne kunst, mooi en heel gericht. Nieuwsgierigheid naar vernieuwing, ook in de kunst, is Karin en mij niet vreemd, ook als je soms moeite voor iets moet doen om het te begrijpen, kan dit uitermate spannend, boeiend en enerverend zijn.

Ditmaal twee exposities te weten The Humans, van Alexandre Singh en, nog net op de valreep voor wat betreft de datum, Surplus Authors, een groepstentoonstelling. Nou, het beloofde wat! Hoewel éénmaal de toegansprijs van 7 euro moesten we twee keer de Rotterdampas langs de scanner laten halen. Het één had duidelijk niets met het andere te maken. Brochures van de balie meegenomen en ons op het eerste de beste bankje verdiept in de tekst over wat ons te wachten zou staan. Mijn geduld bij het lezen van de grote hoeveelheid oninteressante, weinig duidelijke tekst begaf het al snel. Ook zus besloot niet verder te lezen. Visueel zou ons alles duidelijk worden. Welnu vergeet het maar, om heel eerlijk te zeggen, kan ik hier niet terughalen waar ik eventueel van onder de indruk zou moeten geraken. Grote witte muren veelal gevuld met fotocopieën, uitgewerkte hersenspinsels met doorhalingen en uitgeknipte plaatjes met een behoorlijk onduidelijk verhaal. Zaal na zaal, na zaal, na zaal..... Kijk en dan wordt ik een beetje zweterig...toch niet behept met een onbemande bovenkamer gingen alle onsamenhangende, voor kunst doorgaande hersenspinsels van blijkbaar diverse kunstenaars en de heer Singh, onze pet te boven. Krantenberichten met inkzwarte koppen over wegvallende subsidies maakten plaats voor het visuele laagstandje wat bij ons maar niet wilde beklijven. Hopelijk zouden er goede keuzes gemaakt worden bij dit beleid. Ik moet het nog eens natrekken of Witte de With Contemporary Art de dans ontspringt of dat we met dergelijk beleid van visualiseren van dergelijke 'kunst' opgezadeld blijven. Feit blijft wel dat de scanner ons tot tweemaal toe feilloos als bezoeker van deze wanstaltige expositie heeft genoteerd. Dat we meegenomen worden in de bezoekersaantallen, die men bij een eventele subsidieweigering zou kunnen overleggen. Kijk ons eens, hoeveel bezoekers we hebben. En dan wordt het toch nog leuk, althans alles is maakbaar, maar soms kan nihilisme toch een zekere humor in zich herbergen. Of wilden we met een enorme portie humor en met een grijns dit uitje wegspoelen?

Ik weet het niet. Maar dit is wat mijn vrolijke humeur weer volledig terugbracht....

Genoten van een heerlijk bloemkool-kerry soepje tussen de middag bij zus thuis en deze zweet uitbrekende expositie deed ons verlangen naar een flinke cola light met ijs. En dan kom je dit bordje tegen in de volgende ruimte. Je leest 'Consensus' en krijgt per direct de slappe lach over zoveel humor!

Consensus bereiken over een meningsverschil krijgt in deze ruimte, laten we het geen museumrestaurant noemen, een heerlijke psychologische lading. Achterin een bar met aan de achterkant een koelkast. Wanneer ik die open, ontwaren we 1 literfles Spa blauw en 1 literfles Spa rood. Vooraan in deze ruimte in elke hoek een dergelijke bank. 

Ha, ha, bedien u zelf en hou het netjes! Ik geloof dat ik helemaal flauw werd van zoveel humor, echt dat maakte die tweemaal 7 euro die we niet betaalde helemaal goed. Blijft over de consensus van zus en mij zelf dat we samen de zelfde mening hadden. Een expositie van tien keer niets, die hopelijk nooit zal worden gefinancierd met ene cent subsidie. We bereikten ter plekke, voor het raam naar buiten kijkend de consensus...

dat we gauw deze grijze cel  moesten verlaten om een portie frisse lucht te snuiven op het terras van NRC met een flink glas cola light. Nog geprobeerd om de Rotterdampas in tegenovergestelde richting door de scanner te halen en ons vooral toch af te melden. Helaas niet gelukt, maar tweemaal 7 euro voor een potje gezonde humor uit het fonds gemeenschapsgeld is toch ook wat waard!