Nu vieren we het nieuwe jaar op 1 januari, maar lang geleden was er een veel logischere tijd dat men het nieuwe jaar vierde, namelijk in de lente. Het jaargetijde waarin de natuur weer tot leven komt, is voor mij gevoelsmatig echt het begin van een natuurlijks cyclus. Logisch, maar niet praktisch bedenk ik me nu ik het opschrijf. Zitten we in de winter maanden oliebollen te verwerken tot het weer een beetje wil omslaan. Dat moeten ze bij de invoering van het Christendom ook hebben gedacht, eh... niet van die oliebollen natuurlijk want dat is heidens. Nee, met de invoering van het Christendom werd 1 januari uitgeroepen tot bid- en boetedag. Maar een mens zit vast aan zijn tradities, het Christendom haalde behoorlijk bakzeil, want men bleef het nieuwe jaar vrolijk rond de oude 'heidense' data vieren. Sommige tijdens Sint Maarten op 11 november, of de zonnewende, dat was er ook zo één rond 21 december en dan had je ook nog Maria Boodschap op 25 maart, die was dan wel weer wat minder Heidens, maar blijkbaar ook de bedoeling niet. Er is overigens heden ten dage nog wel wat van overgebleven. Van Kerst tot Drie Koningen, de heidense twaalf nachten is voor ons nog steeds een feestelijke periode, verplichte snipperdagen, veel bedrijven zijn gesloten en we laten de kerstboom nog lekker tot na Driekoningen staan. Er moest gewoon een Spaanse landvoogd aan te pas komen die in 1575 zijn sporen achterliet en gewoon de wereld er kont van deed dat op 1 januari officieel het nieuwe jaar begon. Ook de Romeinen gingen overstag want die zaten nog steeds op 1 maart aan de oliebollen. De bekende Julius Caesar besloot zich ook onsterfelijk te maken en liet, een handjevol jaren voor Christus, zijn nieuwe kalenders en agenda's op 1 januari zetten. Het was effe wennnen, maar om het lekker te laten beklijven, liet hij ze die dag lekker van alles offeren aan de god Janus om hem mild te stemmen. Wie nu nog denkt, waar komt het woord januari vandaan? Nou, daar zorgde Janus voor. Er zat trouwens een beetje een egoistisch tintje aan dat offeren. Je geeft wat en je wilt er wat voor terug. Nou, ja niets menselijks en heidens is ons vreemd, want dat is nou net wat de mensheid er in hield: We sturen namelijk nog steeds onze nieuwejaars wensen met bakken de deur uit als een soort offer om de ander gunstig te stemmen en met de hoop dat er dan in ieder geval zo'n wens in tegengestelde richting onze brievenbus bereikt. Zo en dan nu maar op naar de lente, dat is mijn eerste wens. Ben van plan om die, al is het in mijn eentje, lekker uitbundig te vieren. Maar laat ik me even bij het heden houden:
Voor iedereen een prettige jaarwisseling!!
Hoi Marja,
BeantwoordenVerwijderenPrachtig verhaal. Na 21 december gaat bij mij gevoelsmatig ook weer de knop om, de dagen worden weer langer en we lonken naar het voorjaar. Ik ben een actief lid van de weidevogelbescherming. Als in maart de eerste vogels weer komen sta ik te trappelen. Het grote aftellen gaat morgen weer beginnen. Tot in het nieuwe jaar!
Dag Marja,
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je lieve berichtje. Volg je want ik vind je verhalen zo leuk, ook nu weer dat stukje traditie, ook ik hecht er aan, komt ook door mijn werk. De laatste post dit jaar heb ik net geplaatst met als klapper op de vuurpijl, de "vuurwerk"boom van mijn kleindochter. Jij ook de beste wensen voor 2013, en vooral veel geluk en gezondheid en veel inspirerende verhalen op je blog,
Pauline
Dag Marja,
BeantwoordenVerwijderenWij wensen jou alle goeds voor 2013.
En vooral veel geluk en gezondheid.
We lezen jou blog met veel plezier. Al die geweldige verhalen.
Groeten Will en Bob
Weer heel erg leuk beschreven Marja.
BeantwoordenVerwijderenEn dankjewel voor je leuke reactie bij mij.
Ik wens je een hele fijne jaarwisseling toe en een inspirerend nieuw jaar.
Groetjes Ans
Wens je een hele fijne jaarwisseling toe.....en een gezond en liefdevol nieuw jaar.
BeantwoordenVerwijderenLiefs