Vakantie voorbij....en nu weer aan de slag!

Zondagavond, Kerstvakantie voorbij en dus tijd om de agenda te vullen en plannen voor de komende tijd te maken. In de vakantie niet veel gedaan, althans niet echt gewerkt. Wel geschilderd, en veel gelezen, extra kranten, tijdschriften en het logboek van Harry Mulisch dat na zijn overlijden is uitgegeven en waarin hij de zijn belevenissen bijhoudt in de tijd dat hij bezig was met het schrijven van zijn meesterwerk 'De ontdekking van de Hemel'. Ik herken zijn worsteling tijdens het schrijven. Het herschrijven, verbeteren en aanvullen. Naast schilderen komt voor mij de tijd dat ik ook weer verder moet met de historische roman 'De Wolkenkijker' waaraan ik afgelopen najaar ben begonnen. Nog steeds moet ik veel uitzoeken om mij de periode van rond 1779 eigen te maken. Ook in de vakantie is het verhaal niet uit mijn hoofd, maak dagelijks aantekeningen. Dat doe ik niet in de computer, maar in een opschrijfboekje met potlood, belangrijke lijnen, waarlangs ik mijn verhaal wil schrijven. Drie hoofdstukken zijn er klaar en in de vakantie heb ik ontspannen de tijd genomen om het nog eens door te nemen. Heb twee hoofstukken tot één gemaakt en mooie aanvullingen gemaakt, mooiere zinnen ook. Ben ook van mijn hoofdpersoon Sara gaan houden, zie haar voor me en loop met haar mee. Doordat het verhaal zich afspeelt in Vlissingen, Middelburg, Veere, Goes zie ik haar als het ware lopen. Om sommige zaken te verifiëren ben ik nog naar Middelburg gereisd om te kijken of de weg die ze aflegde met het rijtuig klopte. Ik zocht naar de woning van de equipagemeester van de VOC Kamer Zeeland en vond het enorme pand met de grote, groene sjieke deur met die enorme deurklopper waar ze ooit voorstond. Ben voor die deur gaan staan en voelde hoe zij dat ooit gevoeld moet hebben. Klein en nietig... Vanaf vandaag ga ik verder schrijven, mijn aantekeningen liggen klaar voor de komende dagen, dat soms één bladzijde, soms twee bladzijden per dag oplevert. Geen haast, want juist het denken, inkleuren en schrijven is zo heerlijk en ontspannen.

Daarnaast zal ik vanaf nu tot ongeveer februari nog aan het schilderen moeten. Een aanvulling maken op de schilderijen die nu in Galerie De Beijerkorf  in Oud-Beijerland hangen, want al in maart kan de expositie in het gemeentehuis van Korendijk in orde gebracht worden. Het gemeentehuis kent enorme uitnodigende witte muren, dus kan ik hier wel het nodige werk kwijt. Maar het is heerlijk werken. Zet vaak een CD op of Classic FM terwijl ik schilder, en, dat is het leuke ervan, overdenk terwijl welke weg ik zal inslaan voor wat betreft De Wolkenkijker. Twee dingen tegelijk, dat is wel mijn ding. Nog één schilderles bij Suze van Leeuwen. Voor het komende jaar van plan om bij verschillende kunstenaars workshops te volgen om mij nog verder te ontwikkelen. Dat doe ik samen met mijn vriendin, de schrijfster Gerda van Wageningen, die jullie ongetwijfeld kennen van de enorme productie, streekromans. In het voorjaar/zomer gaan we weer samen op vakantie. We besloten afgelopen jaar om vanuit het hotel deel te nemen aan de Schouwse Kunstroute in Zeeland. In dat programma zitten ook wat workshops dus nemen we onze schildersspullen mee. Verder heb ik in november voor mijn verjaardag van mijn dochter mooie, nieuwe vioolmuziek gekregen en zo komt het dat er in mijn agenda ook een plekje is ingeruimd voor dagelijkse vioolstudie. Ook voor wat betreft mijn werk in de uitgeverij staan er de nodige boeken op stapel, mooie historische uitgaven die ondanks de recessie toch altijd weer hun weg naar de liefhebbers vinden. Nostalgie, het terugkijken aan de hand van oude foto's blijft een feestje en is blijkbaar toch nog steeds van deze tijd, gelukkig maar.

Tot slot blijft er nog genoeg tijd over om naar buiten te gaan. Op woensdag bijvoorbeeld samen met zus Karin. Onze uitjes zijn goud waard. Mooie films kijken in theater Lantaarn/Venster met onze Cinnevillepas, wandelen, fietsen door Rotterdam, museabezoek, shoppen, varen en reizen met trein en randstadrail naar Den Haag en van de zomer naar Scheveningen. Genieten, foto's maken voor de blog, wijntje en cappuccino's drinken en prachtige indrukken opdoen, die ik via de blog graag met jullie wil delen. Zodra de winter voorbij is, wordt het weer tuinenweer en zal mijn aandacht daar weer naar uitgaan en naar alle activiteiten die de Hoeksche Waard voortbrengt. Een volle agenda waarin ook nog vergaderingen staan gepland van de besturen waarvan ik deel uitmaak zoals Stichting Samenlevingsopbouw Oud-Beijerland en de Bibliotheken Hoeksche Waard. Verder zit ik nog in de redactie van het tijdschrift Wegwijs en freelance ik op journalistiek gebied zo hier en daar. Kortom, ik weet bijna zeker dat het een heel mooi en interessant jaar gaat worden, dat weer veel voldoening zal geven. Tja, hoe mooi wil je het leven hebben. Ik hou jullie aan de hand van foto's en tekst op de hoogte. Tenminste wanneer het Google/Blogger behaagt, want voorlopig kan ik weer niet op een normale manier mijn posten op de blog zetten, maar... en dat is dan weer een lichtpuntje, ik heb in ieder geval na ongeveer een half jaar storing mijn volgers weer terug! Maakt het weer wat gemakkelijker om mijn bezoekjes aan jullie af te leggen.

Voor wat mijn schilderwerk betreft kun je een kijkje nemen op www.kunstgaleriemarjavisscher.blogspot.com

Voor de boeken die wij uitgeven is er de blog www.marja-visscher.blogspot.com