Lekker gesnuffeld op boeken- en antiekmarkt Lange Voorhout

Vandaag heerlijk weer en daarom naar het Lange Voorhout in Den Haag gereden. Onder de luwte van de eeuwenoude bomen lekker gesnuffeld tussen de boeken en het antiek. Maar er is in de boekenwereld nog steeds iets raars aan de hand. Omdat de boekwinkels slecht gaan, zou je je kunnen voorstellen dat men in tijden van crisis overstapt naar de tweedehands boeken. Maar wat ik vanmiddag tegenkwam op de markt is wonderlijke. Bijna alle kramen hadden hun boeken rond één euro tot 2,50 geprijsd. En dat aan het begin van het seizoen. Vorig jaar en andere jaren was het zo, wilde je een koopje hebben en een boek tegen die prijs dan ging je naar de laatste markt van het seizoen. De antiquariaten wilden dan graag van hun voorraad af. Nu is het aan het begin en liggen de prachtigste boeken voor rond die ene euro geprijsd. In wat vakbladen die wij als uitgever lezen, staat dat de e-reader daar nog echt geen schuld aan heeft. het is nog een te klein percentage dat de boeken op een e-reader leest. Maar wat dan wel? Zijn onze jongelui geen lezers meer? Is er iets binnen het onderwijs waar geen stimulans meer van uit gaat. Eigenlijk weet ik het niet, maar het is wel treurig. We lopen nu al jaren in Den Haag op de boekenmarkt en miste vandaag tal van kraamhouders. Misschien stonden ze elders, dat kan, maar ik heb het gevoel dat de romantiek door mijn vingers glipt. Na de markt heerlijk op het terras gezeten in het zonnetje, geluisterd naar de muzikant die het terras nog zonniger maakte. De niet-lezers weten niet wat ze missen.....

Onze dochter Ingeborg is weer helemaal gelukkig met haar nieuwe hond Suske. Nadat in januari Sandy op 14-jarige leeftijd is ingeslapen, was er voor haar even helemaal niets. Ze woont alleen en miste haar kameraad enorm. Toen er bij de fokker, waar ook onze labradors Zipper en Sebastiaan en natuurlijk ook Sandy vandaan komen, een nestje jonge labradorpups zich aankondigde, hoefde ze zich niet te bedenken. Hoewel ze liever weer een blonde had gehad, werd het dit keer een zwarte. In het nestje zaten maar twee blonde, waarvan Femke de fokster het teefje zelf wilde houden. Het blonde reutje ging al naar een ander. Maar wie zou nu niet vallen voor deze zwarte schoonheid. Al de eerste nacht, Ingeborg sliep in de huiskamer op de bank, maakte hij haar zachtjes wakker door over haar gezicht te likken. Zo maakte hij zelf een begin met zijn zindelijkheid. Als een haas ging Inge met hem de tuin in waar hij een plasje deed. Toen we hem gingen halen, op een van de foto's zie je hem met zijn moeder, presteerde hij het nog om bij haar te drinken. En dan wordt je meegenomen, vind je thuis in je mandje een witte kroel en wordt er ineens een heleboel van je verwacht...wat gaat er dan in zo'n klein koppie om denk je dan. Hij is inmiddels nu drie maanden en morgen, wanneer Ingeborg jarig is (oeffff en alweer 40 jaar wordt) zal ik nieuwe foto's maken. Want deze kleine ondeugd die 11 februari werd geboren is heerlijk aan het puberen, zet overal zijn tanden in. Hij is een echt slungeltje aan het worden met enorme stevige voorpootjes. Hij heeft inmiddels al zijn inentingen gehad en mag ook al naar drie maaltijden, want hij groeit als kool. Op een enkel ongelukje na is hij helemaal zindelijk!