Zon, zee en herfst

Het is nu een beetje afscheid nemen van de zomer. De tuin begint langzaam aan het herstkleedje aan te trekken. Er hoeft weinig meer te gebeuren in de tuin. Wat gedaan moest worden is gedaan. Het zal af en toe vegen worden om alle herfstblaadjes van het pad te krijgen. Hoewel, in een luie bui denk ik: ze horen er gewoon!

Afgelopen periode mijn tuinhuis omgebouwd tot atelier. Een heerlijke ruimte waar de natuur dicht bij me staat wanneer ik aan het werk ben. Zoals vandaag heerlijk aan het werk met de deur open.

Omdat het er zo knus en gezellig is, zo helemaal mijn plek heb ik er ook mijn laptop naar toegesleept en werk ik er 's avonds aan mijn nieuwe boek. Neem geen telefoon mee zodat ik geconcentreerd aan het werk kan.

Naast het schilderen houd ik me tegenwoordig ook bezig met het maken van sieraden. Hier gebruik ik oesterschelpen voor. Ten eerste omdat het een prachtige natuurlijk product is, maar ook omdat elk sieraad een uniek exemplaar is, waarvoor de natuur verantwoordelijk is. Als kunstenaar mag ik er aan bijdragen om het sieraad zijn natuurlijke vorm te laten behouden.

Vanmiddag heerlijk in de zon de oesterschelpen schoongemaakt. Een mooi werkje omdat de tuin dan zalig naar de zee ruikt. De schelpen leg ik op de grond in de zon te drogen alvorens ik ze kan bewerken. Sieraden maken met oesterschelpen heeft veel mooie kanten. Allereerst het jutten aan de Oosterschelde. Heerlijk de wind door je haren. Meestal gaan we 's avonds bij eb. Het is er dan doodstil, alleen het geluid van de meeuwen en de daar aanwezige watervogels, die mooie avondgeluidjes maken. Het water heeft de oesterschelpen bij eb achtergelaten. Ik ben kieskeurig en we (meneer Visscher en ik) zoeken er vooral de platte uit.

Hier liggen de schoongemaakte schelpen te drogen. Nadat ze droog zijn, begint de eerste bewerking, namelijk het slijpen van de scherpe kanten, schuren en polijsten. Vervolgens het beschilderen, waarbij ik rekening houd met het natuurpodukt. Mooier dan de natuur kun je het niet maken, daarom is de bewerking fijntjes, met gebruik van natuurlijke kleuren en materialen. Vaak zoek ik de plekjes op waar de pareltjes houvast vinden.

Dit is één van de resultaten. Een tamelijk grote oesterschelp, die ik bewerkte tot hanger. Gebruik makend van de structuur die de getijden, het water tijdens eb en vloed hebben aangebracht. Een minimaal kleurgebruik onder een eivernis met pareltjes op juist die plekken die de schelp zelf aangeeft, waardoor er een uniek sieraad ontstaat waarvan er geen tweede is.

Omdat ik een expositie voorbereid voor een visrestaurant in Zeeland, ben ik ook bezig met wat zeegezichtjes. Dit is er een van waarmee ik nog bezig ben. Ik wissel overdag het werken aan de sieraden af met schilderen. 's Avonds gaat in het atelier de schemerlamp aan en de windlichtjes en concentreer ik me op mijn nieuwe boek. Het wordt een dikke deze keer. Een boek dat ook al met het water en met Zeeland heeft te maken. Het speelt zich af in Vlissingen en in de tijd van de VOC. Na twee jaar onderzoek schrijft het nu heerlijk!

De serie zeegezichten symboliseren min of meer het afscheid van een mooie zomer. Een zomer waarvan ik enorm heb genoten. Nu ook de herfst vandaag nog een mooie dag cadeau gaf, ben ik heerlijk aan het werk geweest. De zon doet nu de rest om de schelpen te drogen. Vanavond na het eten gaan ze in een grote lade van het dressoir in mijn atelier. Daar moeten ze wachten om bewerkt te worden.