Genieten is geen illusie, kijk mee met ons momentje van realiteit aan het Noordeinde

Gisteren weer bij mijn zus Karin in Rotterdam Blijdorp geweest. Van tevoren bedacht dat we ditmaal naar Den Haag zouden gaan. Het is maar een kort ritje met de RandstadRail, omdat Karin in Blijdorp vlak onder haar woning het station heeft, wij een OV-kaart hebben en onze Rotterdampas ook geldig is voor de musea in Den Haag. Na een 'bakkie' bij haar thuis was ons eerste doel het Panorama Mesdag. Voor wie er nog nooit geweest is, is dit een aanrader. Een prachtige beleving van de ruimtelijk illusietechniek. Het werd geschilderd in de jaren rond 1880 gezien vanaf het seinpostduin in Scheveningen door H.W.M. Mesdag, bijgestaan door zijn vrouw Sientje, die verantwoordelijk was voor het dorp Scheveningen, TH. de Bock voor de lucht en de duinen en de bekende schilder G.H.B. Breitner voor de kavallerie en artillerie op het strand. De doorsnede van het panorama is maar liefst 35 meter en de afstand, vanwaar je alles kunt bekijken tot het doek, is 14 meter. Ook de hoogte van het doek bedraagt 14 meter. De gehele omtrek van het doek is 120 meter en het gehele beschilderde oppervlak is 1680 meter. En over illussie gesproken, we vielen met onze neus in de boter want in het museum konden we direct ook een andere illusieschilder bewonderen, namelijk werk van Paul Chritchley. De geschilderde deur met een hand er door, of ogen die de postbode nakijken. Maar ook stiekem mee gluren wanneer je een dichte (illusie)deur opent en een juffrouw onder de douche tegenkomt. Eigenlijk een tentoonstelling die niet is uit te leggen, maar die je gewoon moet gaan zien.

Toch kun je ook hier weer met heel weinig heel erg blij worden. Na het museum liepen we richting het centrum door de mooiste straat van 's-Gravenhage, het Noordeinde. Mag natuurlijk ook wel wanneer je 'straatje' eindigt bij het Paleis van de Majesteit, maar toch. Wanneer de Majesteit in de pauze haar boterhammetje opeet en een frisse neus haalt, is er heel wat te zien. Aan het Noordeinde is er bijvoorbeeld een klein eeuwenoud hofje, waar zich het atelier van de restaurateur Johan Klijn bevindt. Poortje door om dan in een totaal andere wereld terecht te komen. Achter het blauwe hek een mooie, romantische tuin en gedichten geschreven op de witte muren. Achter de kleine ruitjes is Klijn aan het werk. Hier wordt op ambachtelijke wijze antiek gerestaureerd zoals o.a. spiegels en schilderijlijsten.  

We deden de hele middag over die ene straat het Noordeinde. Een prachtige straat vol met bijzondere winkels en galeries. We stapten overal binnen en ontdekten de meest oogstrelende kunst, serviezen, lampen, antiek en zelfs, geloof het of niet een atelier met prachtige stofjes, waar beneden in het atelier aan een rij naaimachines de lappen tot heuse overhemden werden gemaakt. Vooral de schitterende serviezenzaak 'Aan tafel met...' maakte indruk. Niet één twaalf-delig servies, maar passende schalen zoeken bij kleurige borden en nog kleurigere kopjes uit alle landen die je maar bedenken kunt, uitgestald in houten veilingkistjes met een gele ladder ervoor om desnoods een klimmetje te maken naar het allerhoogste.

Het was wel droog, dus we bofte weer zoals vanouds. Maar het was waterkoud. Op dus naar een leuke tent voor een heerlijke cappuccino. Daarvoor kwamen we terecht bij wel iets heel bijzonders, namelijk Lola Bikes en Coffee. Een fantastische, bijna ondenkbare combinatie van een fietsenreparatie-verkoop en een gelegenheid voor koffie met heerlijke zelfgebakken koeken en dat alles in een mooi, eeuwenoud pand. Beneden een een echte reparatiewerkplaats met van die ouderwetse bruine laden voor schroefjes en moertjes. Op de begane grond staan tussen de rijwielen tafeltjes, stoelen en gezellige banken. Het kleine trapje naar boven leidde naar een entresol en een serre. Op de entresol, mooie gestilleerde plafonds, een prachtige antieke schouw en kasten. In die kasten en op een grote leestafel, hoe kan het ook anders een verzameling boeken over de rijwielsport en ouderwetse fietsbellen. Ongestucte muren met fietsen die prachtig werden uitgelicht. En dan onze cappuccino's, hoe mooi kun je ze krijgen....? Tot slot, het was inmiddels donker genoten we op een gezellig verwarmd terras van een heerlijk rood wijntje. Een heerlijk Frans herfstwijntje van een 'vurukkelukke' soort. Ben de naam vergeten, maar zaten vervolgens door kou en wijn vrij roezig in tram en RandstadRail op weg naar Rotterdam Blijdorp. Daar had Karin haar werk al vantevoren gedaan en genoten we van een heerlijke Pompoenoverschotel met fetta en rijst met koffie met ammaretto toe. Nou, zeg eens eerlijk, hoe mooi kan het leven zijn! Nieuwe plannen zijn trouwens al gemaakt. We laten ons, als het weer het toelaat, volgende week met de waterbus van Rotterdam naar Dordrecht vervoeren, daar aan wal brengen we een bezoek aan de vele boeken- en antiekzaakjes, galeries en leuke koffietentjes. Maar laat het weer het niet toe, geen nood. We hebben een abonnement op de mooiste films die Nederland te bieden heeft, en o.a. draaien in het theater Lantaarn/Venster. Is ook niet verkeerd. Lang leven de Cinevillepas! Wij weten wat genieten is!