Dit is een kleine in memoriam voor mijn moeder. Zij is al een paar jaar geleden overleden, was niet gelovig, maar was er vrij zeker van dat haar leven aan gene zijde zou doorgaan. Mijn zus Karin bewerkte ooit deze foto, omdat dit het beeld is dat we momenteel van haar hebben. Een blije moeder omdat ze is herenigd met mijn jong gestorven vader (49 jaar) en mijn door een ongeluk omgekomen zusje Ingrid (12 jaar). Twee jaar terug strooiden we haar as uit rond haar dijkwoning 'De Regenboog' en in haar boomgaard, waar haar ganzen liepen. Haar huis en dieren waar ze zo ontzettend van hield. Vervolgens, het was op Moederdag, genoten wij een heerlijke uitgebreide lunch in haar boomgaard. We dekten een lange tafel met een door haar geborduurd tafelkleed, waar ze recepten en een 'eet smakelijk' op had geborduurd. Op de tafel haar foto en een prachtig boeket voorjaarsbloemen, zodat zij samen met ons, haar dochters, schoonzoons en kleinkinderen, vierde dat ze was overgegaan naar een volgende dimensie.
Telkens weer als de Paasdagen in aantocht zijn, heb ik de behoefte om deze foto's op mijn blog te zetten. Deze ganzeneieren werden door mijn moeder, Coby Coenradie, bewerkt.
Aan eieren geen gebrek. Mijn moeder had in Klaaswaal net zo'n buitenhuisje als dat ik heb met een prachtige boomgaard. In haar boomgaard liepen een vijftal ganzen waardoor, zeker in het voorjaar er een grote opbrengst ontstond.
De mooie herinnering aan haar en aan deze eieren blijft. Zij was ook de enige in Nederland die haar eieren borduurde, zoals dit geboorte ei rechtsboven. Aan trouwerijen, geboorten en de Paasdagen werd door haar op deze wijze aandacht besteed. Daarnaast kookte zij voortreffelijk, hetgeen mijn zus Karin duidelijk van haar heeft meegekregen.
Ooit vroeg ze aan haar tandarts of hij de boortjes wilde bewaren, want die had ze nodig om de piepkleine borduurgaatjes in de eieren te boren.
Het was allemaal heel veel werk. Ze blies de eieren uit. Vervolgens zaagde ze het ei van boven naar beneden open, zodat er twee helften ontstonden en tekende op het ei de afbeelding. Daarna boorde zij de gaatjes, schilderde het ei in de gewenste kleur en sloeg aan het borduren. Soms alleen met borduurgaren, maar vaak ook met kralen en andere materialen. Dat er bij dit werk weleens eieren sneuvelde kun je je voorstellen.
In deze collage een mooie voorbeeld van de juweeltjes die zij heeft voortgebracht. Wanneer ze de eieren had geborduurd, lijmde ze de helften weer tegen elkaar en lijmde er een mooi lint om heen, die daarmee de zaaglijn camoufleert.
Boven veel wiegjes van talrijke baby's hebben deze schitterende eieren gehangen. Andere eieren werden op een voetstukje gezet. Daarvoor gebruikte zij gordijnringen, die ze opstapelde naar gelang het voetstukje hoog moest zijn en schilderde het mee in de kleur van het ei of soms heel sjiek in goud of zilver,
Mijn creativiteit heb ik dan ook niet van een vreemde en ben dankbaar dat ze mij dat stukje DNA naliet. Daarom als tegenprestatie een in memoriam en elk jaar maar weer haar mooie eieren op mijn blog, zodat iedereen er tot in lengte van jaren van kan meegenieten. Wens jullie allemaal ontzettend fijne Paasdagen!
