Drie wijven uit het Oosten

Geïnspireerd door de alles omvattende kerstgedachte schilderde ik onder de titel 'Drie Wijven uit het Oosten', Marja, Elizabeth en Anna. De bekende drie wijze vrouwen die zich verheugden om de Kerstdagen op het platteland door te brengen. Ze hadden een stal geboekt om daar, door een echte strontlucht te worden omgeven, want niets gezonder dan zuivere mest, de kerstdagen door te brengen. Even hadden ze er nog aan gedacht om hun drie wijze mannen Balthazar, Casper en Melichor op sleeptouw te nemen. Maar uitblinkend in hun eerste wijsheid besloten ze die lekker onder de kerstboom achter te laten. Hoe wijs kun je zijn. Voorafgaand aan hun reis shoppen ze nog even lekker rond, want door de recessie is alles nu al in de uitverkoop en je wilt toch wel in een gezellig kleurig kleedje om die kribbe staan. De mannen leken wat teleurgesteld dat de Kerstvakantie aan hun neus voorbij zou gaan, maar maakten in het geniep woeste plannen. Eén advies hadden ze nog wel: neem goud wierook en mirre mee. De dames namen het advies ter harte en interpreteren dit in ruime zin in: sieraden, een lekker luchie en vuurwerk, want ook oud en nieuw zouden ze daar nog vieren. Bepakt en bezakt besluit Elizabeth te rijden. Tomtom op de voorruit geplakt, reist het stel gezellig 'beppend' af. Ondanks de Tomtom toch nog vier keer de weg vragend, arriveren de dames, vrouwen eigen,  uren eerder op de plaats van bestemming. Daar aangekomen komt de gezonde mestlucht hen tegemoet. Ze besluiten daarom eerst die stal eens lekker uit te mesten en maken heerlijk wat te eten klaar met de meegebrachte zaken uit het kerspakket van Casper. Whats Appen ook nog even naar de mannen dat ze zonder kleerscheuren zijn aangekomen. Na een heerlijke maaltijd besluiten de dames de logeerstal in orde te maken voor de geboorte, arrangeren om het visueel aantrekkelijk te maken een os en een ezel en leggen de cadeautjes alvast klaar, praktische cadeaus, ook vrouwen eigen.

Nou hoef ik jullie niet verder het Kerstverhaal uit de doeken te doen, want dat is eigenlijk genoegzaam bekend. Na afloop van de bevalling trekken de drie wijven zich terug, schoppen de schoenen van de voeten, zakken neer in een gezellige berg hooi en trekken een flesje rode wijn open. 'Ze zeggen dat ze maagd was', merkt er één op. 'Ha, ha, ik weet wel beter, tel je zegeningen, die heeft bij mij in de klas gezeten en...' De rest versta ik niet, daar er nu zo wordt gefluisterd dat de kaarsen er bijna van doven. Vervolgens zegt de ander: 'Heb je die schoenen gezien, als je toch zo'n reis moet maken trek je toch wel wat anders aan je voeten. Ik heb me trouwens laten vertellen dat die Jozef al een tijd geen werk heeft. In de bouw heb je als timmerman nou ook geen zak te doen. Hebben die twee in deze tijd van recessie eigenlijk wel een toekomst kun je je afvragen. De huizenmarkt ligt ook helemaal op zijn kont. Zeg wil je nog een rode? Proost' 

Maar aan alles komt een eind, ook aan 2012. Met nieuwejaar steken ze het meegebrachte vuurwerk af, maken de stal aan kant en laden de auto in. En of de duivel er er mee speelt, tomtom kapot. Maar vrouwen zijn creatief. Een wijst er naar de lucht en zegt: 'Joh die bekende ster staat nog steeds aan de hemel, rijen maar, ik houd dat ding onderweg wel in de gaten!'

Wens julle allemaal heerlijke feestdagen toe!

Geniet er van.

Lieve groet,

Marja