Ruis van een muis

Nou weet je als je midden in de polder woont dat je omringd wordt door de natuur en alles wat daarin leeft. Soms heel soms verplaatst zich dat naar binnen. Zo zat ik van de week op de bank recht voor de openhaard, die omdat het heerlijk weer was niet brandde, te lezen. Plotseling werd mijn aandacht getrokken door een klein veldmuisje dat zich als een kleine schoorsteenveger naar beneden liet rollen. Hoewel de schuif dicht was, is hij blijkbaar via het dak in de schoorsteen terechtgekomen. Het lijfje meet niet meer dan een centimeter of vijf met dito staartje. Na te zijn geland op de houtblokken liep hij direct naar links waar een voorraad wijnflessen ligt en klauteurde behendig tussen de flessen door en bleef op een goede fles Melot zitten, als wilde hij zijn aankomst vieren. Een paar bladzijden verder in mijn boek zag ik hem onder de hondenmand verdwijnen. Hier niet zichtbaar op de foto, maar geheel links achter de televisie. Met de schuifpui open een poging ondernomen hem zijn vrijheid terug te geven. Maar het enige dat ik er voor terug kreeg was een ander stukje natuur namelijk: muggen. Sindsdien zit hij hier en maken wij de grappen dat je bij ons van de vloer kunt eten, want er ligt genoeg! Wel zielig dacht ik gisteravond toen hij weer zijn acrobatische toeren tussen de flessen uitvoerde. Zo'n dier zal toch wel dorst hebben. Nu ik de weersberichten voor het weekend heb gehoord: ijs en wederdienende zou ik eigenlijk de openhaard wel weer willen branden. Maar dan wordt het tien tegen één muis aan het spit. Vandaag maar een valletje gaan halen! Neeeeee, natuurlijk geen muizen guillotine, gewoon zo eentje waarbij na een kleine, doch voedzame maaltijd het deurtje dicht valt. Pffff, zal hem gezien de weersomstanigheden tegenvallen als hij mag buitenspelen. Gek hè, ik schat zo in dat die slimmerik zich helemaal niet zomaar laat vangen. Die is net zo verslingerd aan een goed glas wijn bij de openhaard als ik. En geef hem eens ongelijk!