Achter de geraniums....

Voor wie in de veronderstelling is dat ik nu, nu ik niet meer werk, achter de geraniums zit, heeft helemaal gelijk. Alleen ben ik daar met het mooie weer wel heerlijk aan het werk. Jawel, onder mijn boom zit ik aan mijn tekentafel en bereidt een nieuwe expositie voor. Nu eens geen schilderijen, maar pentekeningen. Het plekje achter het huis en onder de boom geeft uitzicht op de polder. In de stilte van merelgezang boven mij geniet ik van mijn 'werk'.

Zojuist heb ik mijn lentetekening, een kudde schapen met lammetjes afgerond en ben nu al een paar weken bezig met een echte zomerse tekening, namelijk geïnspireerd door alle bermbloemen, akkerranden en vlinders kon bovenstaande tekening niet uitblijven.

Momenteel een serie zwart-wit tekeningen in voorbereiding, maar de ontwerpen voor pentekeningen in kleur liggen al klaar. Voor elk wat wils zullen we maar zeggen. Sommigen mensen zijn wild van de strakke zwart/wit tekeningen, terwijl anderen 'vallen' voor de ingekleurde tekeningen van de kippen en de koeien. Vooral deze typisch Hollandse dieren zijn gewild en worden vaak gekocht om de keuken wat op te leuken. En eerlijk is eerlijk ze hangen prachtig boven het handdoekenrek met blauwe en roodbonte theedoeken.

Sommige vragen of ik gemakkelijk afstand kan doen van mijn werk. Geruststelling, ik heb er totaal geen moeite mee. Ben er zelfs trots op dat mensen ze mooi vinden en er hun huis mee willen opsieren. Ook wat betreft mijn schilderijen zijn er na de expositie zo'n viertal verkocht. Voor de tekeningen laat ik  ivoorkleurige passepartouts snijden en heb ik prachtige wissellijsten met een staalkleurige rand  gekocht waardoor de tekeningen nog aangenamer ogen.

Hier zien jullie mijn voorjaarsgedachte uitgebeeld en geïnspireerd op de vrolijke huppelende lammetjes bij mij in de buurt. Tesamen met de koeien, de ganzen en de kippen wordt het al een hele galerij van pentekeningen. Maar, om heel veel redenen moet ik maar al te vaak achter de geraniums vandaan. Ik zit namelijk tegenwoordig o.a. in de projectgroep 'Oud de Kunst' in De Gravin in Oud-Beijerland. We zijn daar druk bezig om mensen aan de hand van dit kunstproject met elkaar in verbinding te brengen. Momenteel hebben we een mooie expositieagenda bijna vol tot het eind van het jaar en zelfs al aanmeldingen voor het begin van volgend jaar. Verder bereiden we workshops en lezingen voor op gebied van kunst en cultuur. Zelfs cultuurreisjes in samenwerking met De Beijerkorf in Oud-Beijerland behoren tot de mogelijkheden. We gaan kijken of we een leesclub kunnen organiseren in samenwerking met de bibliotheken, workshop en lezingen kunstgeschiedenis, concerten in samenwerking met het Renaissance Consort en muziekschool ToBe en nog veel meer. Al met al een geldige reden om mijn geraniums zo af en toe in de steek te laten.

Om meer aandacht te geven aan ons project werden coördinator Welzijn Bas van der Plank en ik vorige week geïnterviewd door het Algemeen Dagblad/Rotterdams Dagblad. Ook dit artikel heeft weer bijgedragen tot het uitdragen van onze ideeën. Zoals je op de foto in de krant wel ziet hebben wij beiden enorm veel lol in ons kunstproject. Naast het in contact brengen van de bewoners willen wij ook de scholen in de omgeving en de zorgwoningen bij het project betrekken. Zo is er een concert gepland van het Renaissance Consort waarvoor ook de bewoners van de zorgwoningen zijn uitgenodigd. Wij proberen te stimuleren dat de andere bewoners van De Gravin, die nog goed ter been zijn, de zorgbewoners gaan halen en vervolgens samen in de passage genieten van het concert. Ook het naast gelegen restaurant De Gravin speelt een geweldige rol in het geheel. Er is een zonnig terras, een lekkere menukaart en men schenkt er een heerlijk wijntje en een lekkere cappuccino. Laten we eerlijk zijn, wat wil een mens nog meer. Daarnet met mijn vriendin Gerda van Wageningen in het restaurant geluncht en onze korte vakantie in Zeeland van volgende week besproken. Wij doen net als vorig jaar de "Kunst Schouw' op Schouwen Duiveland. Logeren in een hotel in Renesse, vlak achter de duinen, en vandaaruit bezoeken wij de talloze galeries en workshops op Schouwen in die week. Nadat Gerda allang was verdwenen ontmoette ik op het terras een mevrouw op leeftijd die genoot van haar lunch, koffie en haar tijdschriften. Ik kwam met haar in gesprek, want ja wie achter de geraniums zit, heeft daar gewoon tijd voor, en samen liepen we langs mijn schilderijen die in De Gravin worden geëxposeerd. Mevrouw had ooit een groot huis in Dordrecht met een enorme tuin en wilde mij graag haar nieuwe woning in De Gravin laten zien. En zo loopt je middag dan weer heel anders dan je gedacht had. Maar met een prachtig verhaal uit haar verleden rijker en naar de kunst aan haar muur te hebben gekeken, nam ik thuis gekomen mijn plekje onder de boom en achter de geraniums weer in. Hoe mooi kan het leven zonder die jaren dwingende deadline van kranten en tijdschriften zijn... heel mooi dus!