Na de stormramp 1953 werd besloten de zeegaten zoveel
mogelijk af te sluiten. Hiermee zouden twee vliegen in een klap gevangen worden, te weten de veiligheid en de zoetwatervoorziening. De afsluitdammen zouden
hoogwater vanuit zee tegen houden en achter de dammen kon een zoetwaterbekken
worden gecreëerd. Daarmee leek een onbelemmerde aanvoer van zoetwater voor
landbouw, industrie en drinkwaterbedrijven gegarandeerd. De afsluiting ging echter gepaard met een groot aantal negatieve gevolgen voor
natuur en landschap, terwijl het op de lange duur in het geheel niet zeker is
of de veiligheid en de zoetwatervoorziening echt gegarandeerd zijn. Daarom
wordt ook aangedrongen op heroverweging van het tot dusver gevolgde beleid. De praktijk leert dat het niet eenvoudig is een en ander te veranderen.
Voorlopig gaat alles immers toch goed? Maar gaat het wel goed? De Vereniging Hoekschewaards Landschap organiseert samen met WNF en bureau
Stroming een symposium bedoeld voor beleidsmakers, beleidsambtenaren en
bestuurders om deze zaken eens goed tegen het licht te houden. Het symposium
zal plaatsvinden in het NLC te Numansdorp op vrijdag 13 februari 2015. Informatie of reactie: symposium@hwl.nl
1 opmerking:
Misschien dan ook meteen van de gelegenheid gebruik maken Marja om dat afschuwelijke plan van die vijf megagrote windmolens aan de haven bij Korendijk ter tafel te brengen, zo zonde van het aanzicht van het eiland als je de pont over komt.
Een reactie posten